Het rondje Den Haag 

Op 22 november zijn we met de papieren naar de notaris geweest, om onze handtekeningen te legaliseren (gratis!!) . Vervolgens naar de rechtbank van Maastricht waar de handtekening van de notaris werd gecontroleerd en gelegaliseerd. (€15)

De eerste ronde zat erop.

Op 23 november 2004 zijn we om 05.00 uur vertrokken naar Den Haag, voor het in de adoptiewereld beroemde
“Rondje Den Haag” 

We moesten zo vroeg weg omdat we om 8.45 bij het ministerie van Justitie wilden zijn, anders haal je het allemaal niet.
Alles moet voor 12.00uur klaar zijn, want dan sluiten alle ministeries en het consulaat hun deuren.

Om 8.10uur konden we de auto parkeren in de parkeergarage bij het ministerie van VROM.
Van daaruit was het vijf minuutjes lopen naar het ministerie van Justitie.
Onderweg kwamen we al mensen tegen die ook met de legalisatie bezig waren.
Binnen waren er nog meer mensen voor legalisatie van de adoptiepapieren.
Nooit gedacht dat er zoveel mensen met adoptie bezig zijn.

Bij het min. Van Justitie konden we een nummertje trekken en om 8.50uur waren we aan de beurt.

De mevrouw plakte een nieuw vel papier onder het vel papier waar de stempel van de notaris en de rechter opstonden, want er was geen plaats meer voor nog meer stempeltjes en stickertjes.

Ze verklaarde d.m.v. een stickertje. een stempeltje en een handtekening dat de handtekening van de rechter in Maastricht echt was. (€4,00)

Om 9.00uur stonden we weer buiten.

Samen met een ander stel van K&T liepen we naar het ministerie van Buitenlandse zaken (10 minuten lopen). Hier moesten we door een strenge beveiliging. (detectiepoortjes, brede schouders enz.)

Op de eerste etage konden we weer een nummertje trekken. We waren meteen aan de beurt. (9.15uur) Hier konden we de papieren afgeven, € 10 betalen en om 10.00uur weer ophalen. Ondertussen zijn we in winkelcentrum Babylon iets gaan eten. 

Om 10.00uur lagen de documenten voor ons klaar.

Ook hier werd er weer verklaard dat hun voorganger (ministerie van Justitie) de waarheid sprak (d.m.v. een handtekening en stempeltje)

Daarna naar het Spuiplein gelopen en de tram gepakt (lijn 1) naar de Adriaan Goekooplaan. Van daaruit nog ongeveer 4 minuten lopen naar het Chinese consulaat. Hier waren we om 10.30uur.

Weer een nummertje getrokken, maar hier wisten we niet wat er aan de hand was. Het wemelde er van de Chjnezen en waar de balie-medewerksters mee bezig waren mag Joost weten. Niemand spreekt er Nederlands en je hoorde alleen maar onbegrijpelijke Chinese klanken (konden we alvast een beetje wennen). Blijkbaar waren we net in de topdrukte beland.

Om 11.00uur waren we eindelijk aan de beurt om onze papieren af te geven.

Over een uurtje mochten we de papieren komen halen.

In de wachtruimte zagen we nog andere mensen die we ook al bij de ministeries hadden gezien. We hebben gezellig nog even met hun zitten kletsen. Grote kans dat we samen naar China afreizen.

Om 12.00uur (net op tijd voor sluitingstijd) waren onze papieren klaar. Weer een velletje papier eronder geplakt. Nu voorzien van stempeltjes en een paar regeltjes Chinese tekens. En de rekening voor dit blaadje: € 253. (alsof we veel keuze hebben, je betaalt het braaf)

Net op tijd klaar!

Met de tram terug, papieren met stempeltjes kopiëren en terug naar huis. We waren doodmoe van het vroege opstaan en rennen door den haag, maar het heeft wel wat. Je hebt het idee dat je op een actieve manier met je kindje bezig bent. Je kunt iets doen i.p.v. alleen maar wachten.

Dit was toch echt het perfecte voorbeeld van een paar dagen pure bureaucratie:

Wij zetten onze handtekeningen, de notaris controleert deze, de rechtbank controleert de notaris, het ministerie van Justitie controleert de rechtbank, het ministerie van buitenlandse zaken controleert het ministerie van Justitie en wat het chinese consulaat gedaan heeft dat kon ik niet lezen, maar al die Chinese tekens zagen er wel mooi uit!

Thuis gekomen hebben we de originele papieren en een kopie-set aangetekend verstuurd naar Kind en Toekomst.

Zij controleren de legalisatie en dan versturen ze de papieren per koerier naar China. Dit is op 3 december 2004 gebeurd.

Vanaf dat moment zijn we officieel ADOPTIE-ZWANGER .

Ons werk is gedaan, we kunnen nu alleen nog maar wachten……..(een maandje of 7)