dag 9

10 september 2005

Ja!!!!! het is gelukt. Ook vanuit Beijing kunnen we de website uploaden en de mail lezen en versturen.

Vanmorgen moesten we al om 5.30uur opstaan. Al onze koffers waren al op weg naar het vliegveld dus we hadden niet veel meer in te pakken. Noa nog even een flesje gegeven en toen voor de laatste keer ontbijten in Nanning. Jammer, we hebben zo'n geweldige tijd gehad in deze schitterende provincie. Vooral dankzij onze gids Alice hebben we echt een vakantiegevoel overgehouden van deze week hier in Guangxi.
Na het ontbijt stapten we om 7.00uur de bus in. Alice had niet alleen gisteren de koffers al laten ophalen, maar ook de tickets. Dus toen we rond 8.00uur op het vliegveld van Nanning aankwamen stonden onze koffers al voor de incheckbalie, en Alice had al geregeld dat we zelf ook al ingecheckt waren, zodat we van haar de instapkaarten kregen en meteen door de controle konden. Dankzij haar geen gedonder met vloeistoffen wel of niet in de handbagage. Wel of niet te veel gewicht in de koffer. We wisten niet hoe we het hadden. In de bus hadden enkele groepsleden Alice en de chauffeur al uitgebreid bedankt, maar nu ze ons door de laatste controle heenloodste hebben we haar nog maar even persoonlijk bedankt. Het ging allemaal razendsnel. We hoefden nauwelijks te wachten. Om 8.30uur konden instappen, en om 8.50uur begon het vliegtuig al te taxiën.
Noa gaf geen kik, ze vond het allemaal prima.
Ik moet eerlijk toegeven dat ik best emotioneel werd toen we van de grond loskwamen. Nu namen we Noa voorgoed mee, weg van haar geboortegrond. We hopen dat we ooit in de gelegenheid zijn om Noa nog eens mee terug te nemen naar Guangxi.
Daarom, Guangxi: Tot ziens...........
Na een rustige vlucht van een uurtje of drie, zijn we even voor twaalf uur geland op Beijing airport. Ook hier ging het allemaal erg snel. Om 12.15uur was iedereen weer voorzien van bagage (de buggy's kwamen eens als eerste van de band, hoe is het mogelijk), en hadden we onze begeleidster in Beijing (July) al gevonden. De bagage konden we weer achterlaten (we raken er inmiddels aan gewend, en weten ook dat het allemaal prima in orde komt) en wij werden met de bus naar ons hotel in Beijing gebracht. July ging niet met ons mee want vandaag komen alle andere groepen ook terug van de provincie naar Beijing, en zij moest ze opvangen op het vliegveld. Ze had al voor ons geregeld dat we in het hotel zo de sleutel konden krijgen van onze kamer.
Vanuit de lucht hadden we het al gezien, en nu merkten we het nog beter. Er hing erg veel smog in Beijing. Bah, een heel andere lucht dan in Guangxi.
Bij het hotel aangekomen, duurde het inchecken toch nog behoorlijk lang. Het zal niet meer zo gezellig worden als in Nanning, omdat iedereen verspreid zit door het hele hotel. En het is een groot hotel, wel 26 verdiepingen! de gangsessies zullen afgelopen zijn, helaas. Met de mensen van de andere groepen krijg je deze week ook niet echt meer persoonlijk contact. Gelukkig is dit hotel ook erg mooi en van alle gemakken voorzien. Al is de kamer iets krapper van opzet dan in Nanning, maar dat mag de pret niet drukken. We hebben maar eerst het één en ander verplaatst om Noa wat meer speelruimte te geven.
Om half zes hebben we alle papieren die we nodig hadden voor de legalisatie van de notariële aktes en het visum voor Noa bij onze "groepsleider van de groep Guangxi" ,Lex ,ingeleverd, ook het benodigde geld heeft hij verzameld. Het was weer een heel pakketje, maar dankzij Alice hoefden we zelf niets meer te kopiëren. We hoeven hier zelfs niet meer te gaan rennen voor pasfoto's van Noa, want dat had Alice ook al in Nanning voor ons geregeld. Lex heeft alle documenten van de 9 Guangxi-stellen aan begeleidster July overhandigd. Gelukkig was alles bij iedereen in orde. Ook de groepen van de andere provincies hebben dit gedaan. Maandagmorgen (zo vroeg mogelijk) brengen de "groepsleiders" deze documenten naar de Nederlandse ambassade zodat daar alles gelegaliseerd kan worden en Noa een visum (MVV=machtiging tot voorlopig verblijf)voor Nederland krijgt. Als alles goed gaat is dit donderdag klaar en kunnen we vrijdag naar huis vliegen. Tot die tijd hoeven we niets te doen. Raar, dit zijn we niet gewend.
We hadden vanavond geen zin om met Noa weer naar een restaurant te gaan, ze was een beetje van slag af. Ja, geef haar eens ongelijk. Ze zal wel denken: "Waar ben ik dan nu al weer?" (maar dan op z'n Chinees). Daarom zijn we maar eens wat gaan rondlopen. Iedereen was het er al over eens. Het is een prachtig 5-sterren hotel, maar de ligging is niet zo geweldig. Ver buiten het centrum van Beijing. In een soort achterbuurt. Dus we zijn op de taxi aangewezen. Helaas...
Toen we de moed bijna opgegeven hadden vonden we toch nog een supermarkt. Gelukkig, want we waren al door de luiers en het water heen! Toen we buiten kwamen was het 19.00uur en hartstikke donker. Wat een verschil met Zuid-China waar je om 21.00uur nog buiten kon lopen.
Het valt wel op dat de mensen hier nog veeeeeel meer dan in Nanning blijven staan en ons aanstaren. Ook worden we heel erg vaak aangesproken door allerlei Chinezen. Braaf knikken, lachen en doorlopen. Ze spreken toch geen woord Engels. In Nederland is dit gedrag toch echt "not done". Daar zal het wel weer achter-de-rug-kletsen worden.
Al moet ik toegeven dat ik een beetje meer privacy hier toch wel op prijs zou stellen, en dan vooral bij de toiletten!
Vanavond hebben we het dus rustig aan gedaan. Noa moet nog een beetje wennen aan haar nieuwe bedje, maar voor de rest gaan het best goed. Ze heeft eindelijk weer eens iets gegeten, want dat ging de laatste dagen niet zo goed. Het heeft ook geen zin haar nu te gaan dwingen. We hebben hier totaal geen regelmaat en elke dag is met maar kijken waar, wanneer en wat er voor eten te krijgen is. Hier beginnen we in Nederland rustig mee. Ik weet niet of ze de Hollandse pot wel kan waarderen. Dus voorlopig krijgt ze veel brood, meloen, rijstwafeltjes, een beetje congee e.d. (wat de pot schaft). Ik had nog een potje gemalen doperwten uit Nanning meegenomen,en dat vond ze blijkbaar lekker. Dus moeten we maar eens gaan zoeken of dat hier ook te krijgen is. In Nanning was het hotel helemaal ingespeeld op adoptiekinderen, en dus was er een speciaal baby-winkeltje in het hotel. Hier wordt het zoeken geblazen.
Morgen lekker uitslapen, en om 9.30uur gaan we met July een ochtend naar het zomerpaleis. We gaan deze keer maar met de bus mee, maar vanaf maandag boeken we de excursies niet meer bij July, maar gaan we zelf met de taxi naar het centrum. Alleen woensdag gaan we met alle 22 stellen die inmiddels in het hotel zijn gearriveerd naar de Chinese muur. Noa moet toch minstens één keer voordat ze China verlaat op de Chinese muur gelopen hebben.
Zo, we gaan vandaag maar eens vroeg slapen. We hopen ook deze week weer veel mailtjes uit Nederland te mogen ontvangen, want deze week hebben we meer tijd om ze te lezen en terug te mailen, want dat is er vorige week uit tijdgebrek nauwelijks van gekomen. Onze excusus hiervoor. We waarderen jullie reacties enorm!