dag 14

15 september 2005

De laatste dag in China. De laatste keer erop uit trekken in het geboorteland van onze schat. De laatste keer mailtjes lezen. De laatste keer...... Tja, eigenlijk alles voor de laatste keer.
Gisteren op de Chinese muur kwamen we erachter dat we nog geen groepsfoto gemaakt hadden van de Guangxi-groep, dus dat hebben we vanmorgen na het ontbijt nog even ingehaald. Dit wonderlijke schouwspel werd zelfs door vreemde mensen gefotografeerd.
Na het ontbijt was er een run op de taxi's voor het hotel. Iedereen moest zijn laatste (nou ja laatste...., eigenlijk een heleboel yuan's) kwijt. Dus op de zijdemarkt was het een komen en gaan van kooplustige Hollanders met Chinese kindjes. De ware aard van het beestje komt toch te voorschijn als er een voordeeltje te halen is.
We hadden nog een heel verlanglijstje. De eerste (hoogst noodzakelijke) aankoop was een Samsonite koffer. Er hebben al enkele mensen gemaild met de vraag waarom we nu meer bagage mee terug mogen nemen. Hier is de verklaring: op de vlucht van Amsterdam - Beijing (2 sept.) mochten we elk 30 kg bagage meenemen, maar op de binnenlandse vlucht Beijing-Nanning die we aansluitend hebben gemaakt mochten we elk maar 20 kg meenemen. Dit betekende voor ons dus dat we geen gebruik konden maken van de 30 kg, maar ons moesten houden aan 20 kg. Toen we terugvlogen van Nanning - Beijing mochten we elk 20 kg meenemen en voor Noa 10kg. Nu zijn we in Beijing en hebben we dus niets meer te maken met binnenlandse vluchten, en kunnen we dus gewoon 30 kg per persoon meenemen en voor Noa 10 kg. (2x 30 + 10kg = 70kg). Op de heenreis van Amsterdam - Beijing dus 40 kg bagage, en terug dus 70kg. Dit betekent: SHOPPEN!!!
Maar verder over onze koopwoede. Na de koffer, stond er een mp3 speler en 2 geheugenkaartjes (eentje voor een reisgenote van ons) op het verlanglijstje. Gevolgd door een paar naamstempels, panda-kerstbal (handgemaakt), jade-sieraden, diverse mooie souveniertjes voor de thuisblijvers, schoenen voor Noa (kosten hier dus echt niets), jurkjes enz. enz. enz. En dat allemaal voor ongeveer 140 euro (en we hebben echt geen, nou ja, nauwelijks, rotzooi gekocht). Rond 14.00uur zijn we maar weer teruggegaan. Noa heeft last van haar tandjes en is hierdoor niet helemaal lekker. Een bijtring wil ze niet, maar de hand van papa smaakt prima (HAP, AUW!!)
Gelukkig wilde Noa op de hotelkamer een paar hapjes noodles vermengd met een paar schepjes Chinese olvarit eten. In het flesje hebben we maar wat druppeltjes Chamodent gedaan (tegen pijn bij doorkomende tandjes).
Om 17.30uur gaan we bij de gids het paspoort van Noa halen met de Machtiging tot voorlopig verblijf. Dit is toch eigenlijk het document waar het allemaal om gaat, maar onze gids in Beijing laat weinig van zich zien of horen, dus een feestelijk tintje hieraan geven? Nee, hoor. Daarom gaan we straks met de hele Nanning groep ergens eten. Het is de laatste mogelijkheid dat het kan. Noa is net wakker gemaakt door Sebastiaan. Ze huilt veel vandaag, en wil alleen maar drinken. Haar tandjes zullen haar dus wel flink parten spelen.
Dit is de laatste update vanuit China. Vanavond gaan we koffers pakken.
Morgen wordt de bagage om 08.00uur opgehaald en wijzelf vertrekken om 9.30uur naar het vliegveld, waar we weer aan allerlei toestanden, controles en formuliertjes onderworpen gaan worden. Jullie liggen dan nog lekker te slapen. Dit keer, omdat het een internationale vlucht is, moeten we zelf inchecken en duurt het dus allemaal veel langer. Als alles goed gaat vertrekt ons vliegtuig (vlucht CZ345) rond 13.20uur (dacht ik), en na ruim 9 uur vliegen landen we om 17.55uur Nederlandse tijd op Schiphol. Controleer nog wel even op www.schiphol.nl of onze vlucht geen vertraging heeft. Voor degene die ons willen verwelkomen: Op het promenade-dek is de aankomst van het vliegtuig goed te zien. De vaste plaats van het vliegtuig is gate F2, direct vooraan bij het promenade-dek. Daarna moeten we nog door de douane en onze bagage verzamelen. Waarna jullie in aankomsthal 3 (maar kijk nog even op de schermen op Schiphol)Noa kunnen welkom heten.
We zouden het leuk vinden om nog even een glaasje (of kopje) te drinken op Schiphol met iedereen die ons is komen verwelkomen, zodat we even kunnen bijkletsen.
Daarna rijden we door naar het zuiden, waar we aan ons nieuwe leven samen met Noa kunnen beginnen.
Iedereen bedankt voor alle mailtje en berichtjes! Jullie belangstelling was overweldigend. Het was voor ons onmogelijk (veel te weinig tijd) om iedereen terug te mailen. We hopen dat jullie dit begrijpen.
Tot ziens op Schiphol! (en anders over een tijdje bij ons thuis!)