| |
2 september 2005
Vandaag was het dan zo ver. Om half één zijn we richting Schiphol vertrokken.
Onderweg was het erg druk, maar om half vier waren we op P3. Rond vier uur
konden we inchecken (nadat we drie keer naar een andere balie waren gestuurd).
Zo de koffers zijn we kwijt. We zijn maar meteen door de douane gegaan, en
hebben nog even geshopt. De laatste cadeautjes voor de pleegouders (delfsblauwe
kitsch) gekocht en de maag nog even gevuld voordat we naar de gate gingen.
Het vliegtuig stond er al, en ik moest steeds vaker naar de wc. Dus de zenuwen
waren er ook al. Om 19.30uur mochten we instappen. We hadden heerlijk ruime
pearle-class plaatsen. Zelfs Sebastiaan kon met zijn benen over elkaar zitten.
Nog voordat we vertrokken kregen we een warm doekje om ons te verfrissen, een
drankje en een survival-pakket (sloffen, toilettasje en koptelefoon). Wat een
service!! En dat ging de hele vlucht zo door.
Om 20.05uur begint het vliegtuig naar de startbaan te taxiën. Volgens mij rijden
we naar China. Maar uiteindelijk na 20 minuten rijden, geeft de piloot gas en
komt het vliegtuig los van de grond, op weg naar China. Drie jaar hebben we op
dit moment gewacht en nu is het dan zo ver. Ik besef niet echt wat we gaan doen.
Het voelt als een vakantie.
We zien nog net het laatste restje van de ondergaande zon.
21.50uur: we vliegen ergens boven rusland. Onze tafeltjes worden gedekt met een
tafelkleedje en we krijgen een overdadige maaltijd (hachée, aardappelen, fruit,
salade, chocolade-taartje, broodje enz.) Pfff, toch maar niet moeten eten van te
voren. Enne....geen stokjes maar echt bestek!
Na het eten gaan de luikjes voor de ramen dicht en gaat het licht uit.
Sebastiaan slaapt prima, maar ik kan mijn draai niet vinden. Alles bij elkaar
een uurtje of twee onder zeil geweest (ach ja, kan ik vast wennen...) Zo vliegen
we ongemerkt richting dag 2. We moeten 8200 km vliegen (via Nederland,
Duitsland, tjechië, polen, rusland, China)
Wachten tot we mogen instappen Lekker eten in het vliegtuig
Wachten tot we mogen instappen
|